تاثیر فعالیت مقاومتی دایره ای بر سوخت و ساز چربی و کربوهیدرات طی فعالیت استقامتی در مردان با اضافه وزن

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت مقاومتی دایره ای بر سوخت و ساز چربی و کربوهیدرات طی فعالیت استقامتی در مردان دارای اضافه وزن بود. مواد و روش ها: 10 مرد دارای اضافه وزن با میانگین سنی 8/4±8/28 سال، نمایه ی توده ی بدن 4/1±2/28 کیلوگرم بر متر مربع و بیشینه اکسیژن مصرفی 7/3±3/23 میلی لیتر بر کیلوگرم در دقیقه، 2 جلسه فعالیت را انجام دادند: 1) فعالیت استقامتی (e)، 2) فعالیت مقاومتی دایره ای و به دنبال آن فعالیت استقامتی (re). فعالیت مقاومتی دایره ای شامل 6 ایستگاه، 3 نوبت با شدت 50% یک تکرار بیشینه (1-rm) به مدت 21 دقیقه فعالیت، و استقامتی شامل 30 دقیقه با شدت 60% بیشینه اکسیژن مصرفی روی دوچرخه کارسنج بود. گازهای تنفسی در شرایط استراحت، قبل و طی فعالیت استقامتی برای محاسبه ی اکسیداسیون چربی و کربوهیدرات جمع آوری شد. نمونه های خون سیاهرگی در شرایط استراحت، قبل و بلافاصله بعد از فعالیت استقامتی گرفته شد، و برای تحلیل گلوکز، انسولین، مالونیل کوآنزیم a، اسید چرب آزاد و گلیسرول مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: غلظت گلیسرول پلاسما طی فعالیت استقامتی در جلسه ی re 53%، و در جلسه ی e 46% نسبت به حالت استراحت افزایش پیدا کرد (001/0p<). غلظت گلوکز پلاسما قبل از فعالیت استقامتی در جلسه ی re بیشتر از جلسه ی e بود (001/0p<). در جلسه ی re، اگرچه اکسیداسیون چربی طی 30 دقیقه فعالیت استقامتی (ارزش میانگین) بیشتر از جلسه ی e بود، اما اختلاف معنی داری بین 2 جلسه وجود نداشت (05/0p>). هم چنین، اختلاف معنی داری در فاکتورهای اسید چرب آزاد، انسولین، مالونیل کوآنزیم a و اکسیداسیون کربوهیدرات بین 2 جلسه مشاهده نشد (05/0p>). نتیجه گیری: فعالیت مقاومتی دایره ای در مردان دارای اضافه وزن، موجب افزایش لیپولیز طی فعالیت استقامتی می گردد.